مانیتورها اجزای فوق العاده پیچیده ای دارند. ویژگی هایی مانند زمان پاسخ، تاخیر ورودی، بازتولید رنگ و زاویه دید، همگی اندازه گیری هایی هستند که تفاوت قابل توجهی در ظاهر تصویر مانیتور ایجاد می کنند، اما حتی برای سازندگان متخصص، چنین عباراتی می تواند گیج کننده باشد. ما در اینجا به مقایسه و شناخت پنل های مانیتور (IPS، TN، PLS و VA ) می پردازیم.
اولاً، برای روشن بودن، هیچ نوع “بهترین” پانل از اینها وجود ندارد، زیرا همه مزایا و معایب مربوط به خود را نسبت به سایرین دارند.
اطلاعات در اینجا مربوط به ویژگی‌های کلی است، زیرا حتی پانل‌هایی از همان نوع پانل تفاوت‌هایی در ویژگی‌ها (مصرف برق، نور پس‌زمینه، و غیره) دارند.
تنظیم سازنده همچنین می‌تواند بر خروجی نمایشگر تأثیر بگذارد و اهرم متمایزکننده‌ای را برای تولیدکنندگانی که از تامین‌کنندگان پانل‌ها (که در واقع همه آنها هستند) تأمین می‌کند.
اولین رایانه های شخصی مصرفی به طور گسترده در دسترس از نمایشگرهای CRT (لوله اشعه کاتد) استفاده می کردند.
هنوز دلایل معتبری برای استفاده از مانیتور CRT وجود دارد. در مقایسه با پنل‌های LCD، نمایشگرهای CRT می‌توانند نسبت کنتراست بالاتر، زمان پاسخ‌دهی بسیار پایین (که منجر به تار نشدن تصاویر حتی با حرکت سریع روی صفحه می‌شود) و تاخیر ورودی بسیار کمی داشته باشند، اگرچه تاخیر ورودی LCD را می‌توان تا حد زیادی نفی کرد.
با این حال، نقاط منفی CRT ها آشکار است: بزرگ، سنگین، مصرف انرژی بیشتر، تولید سوسو، می توانند نویز شنیداری و فرکانس بالا تولید کنند (اگرچه سن نقش مهمی در شنیدن یا عدم شنیدن آن ها دارد)، تولید تصاویر کمی تحریف شده، و تولید امواج الکترومغناطیسی مضر (به شکل اشعه ایکس)، که مستلزم آن است که برای جلوگیری از اثرات سمی بارتریوم مانند سرب و استفاده از مواد سمی مانند سرب و تابش، باید از مواد سمی بارتری استفاده شود. مانیتورهای CRT همچنین با توجه به سیم پیچ های بزرگ و فعال الکتریکی آنها که می توانند تا 50000 ولت الکتریسیته را اندازه گیری کنند، برای تعمیر بسیار خطرناک هستند.
گاهی اوقات نمایشگرهای CRT هنوز در زمینه های پزشکی، شبیه سازی، نظامی و دولتی استفاده می شوند که نمایشگرها را در پنل های کنترل و ماشین آلات جاسازی کرده اند.
پنل‌های TN اکنون دارای تاری حرکتی کم هستند (مخصوصاً با استفاده از لایت‌بوست یا فناوری مشابه)، نرخ تازه‌سازی بالا، زمان پاسخ‌دهی پایین (در بسیاری از موارد 1 میلی‌ثانیه GTG) و حتی در رقابتی‌ترین بازی‌های جهان نیز بیش از اندازه کافی هستند.
در نهایت، برای اکثریت قریب به اتفاق کاربران، معایب CRT ها ارزش دستاوردهای محدود آنها را ندارد، به خصوص زمانی که پنل های TN برای بازی بیش از برآورده کردن نیازهای گیمرهای رقابتی به اندازه کافی طراحی شده اند.
پانل های TN (Twisted Nematic) اولین نوع پنل LCD بودند که به طور گسترده تولید شدند و هنوز هم جزو پرکاربردترین انواع پنل هستند.
پنل‌های TN نسبت به مانیتورهای CRT که قبلاً محبوب بودند مزایای زیادی دارند: وزن کمتر، هزینه تولید کمتر، مصرف انرژی کمتر، بسیار نازک‌تر هستند، تصاویر واضح‌تری ارائه می‌دهند، محدودیت‌های وضوح قابل دستیابی ندارند، انعطاف‌پذیری در اندازه و شکل ارائه می‌دهند و توانایی حذف سوسو زدن.
همانطور که گفته شد، پنل‌های TN کامل نبودند و هنوز هم نیستند، و در مقایسه با مانیتورهای CRT که قبلاً محبوب بودند، از زاویه دید محدود، نور پس‌زمینه ناهموار، تاری حرکتی بدتر، تاخیر ورودی بالاتر، پیکسل‌های مرده/گیر و نمایش ضعیف در نور خورشید رنج می‌برند.
برای روشن بودن، بسیاری از این مسائل بهبود یافته اند، اما به دلیل علم اساسی پنل های LCD TN، نمی توان به طور کامل آن را حل کرد. در واقع، بسیاری از این مشکلات – مانند نور پس‌زمینه ناهموار، تاری حرکت، تاخیر ورودی، و پیکسل‌های مرده/گیر – مشکلات ذاتی در همه انواع پنل‌های LCD هستند.
زوایای دید ضعیف با نمایشگرهای بزرگتر به مشکلی مبرم‌تر تبدیل می‌شود، زیرا زاویه دید هنگامی که مستقیماً روی مانیتور مشاهده می‌شود به سمت بیرون مانیتور افزایش می‌یابد و در نتیجه باعث ایجاد اعوجاج رنگ بیشتر می‌شود. پانل های TN نسبت به سایر انواع پنل/CRT مزایای زمان پاسخ کمتر و نرخ تازه سازی بالاتر را دارند. پنل‌های TN عموماً از 60 هرتز تا 144 هرتز هستند که سیالیت قابل‌توجهی در گیم‌پلی با فرکانس‌های بالاتر ارائه می‌کنند.
IPS در مقابل نمایشگر TN
پنل IPS چیست؟
IPS (Switching در هواپیما) برای رفع نواقص پنل های TN ایجاد شد. پنل های IPS به دنبال حل مشکلات پنل های TN در تولید مثل رنگ ضعیف و زاویه دید هستند. در این زمینه پنل های IPS تا حد زیادی موفق بوده اند. نه تنها نسبت کنتراست بالاتری (مشکی‌های برتر)، دقت رنگ بالا (که منجر به پنل‌های IPS می‌شود که معمولاً کمتر «شسته‌شده» به نظر می‌رسند) ارائه می‌کنند، بلکه پانل‌های IPS نیز تغییر رنگ بسیار کمی در هنگام تغییر زاویه دید دارند.
معاوضه این است که پنل‌های IPS زمان پاسخ‌دهی کندتر، هزینه‌های تولید بالاتر، مصرف انرژی بیشتر و نرخ تازه‌سازی کمتری دارند. پنل های IPS به طور سنتی 60 هرتز بوده اند، اگرچه، مانند همه مانیتورها، می توان آنها را اورکلاک کرد (نتایج متفاوت خواهد بود). در طول سال‌ها پیشرفت‌هایی در پنل‌های IPS و اصلاحات کمی متفاوت در قالب‌های E-IPS و H-IPS وجود داشته است، اما در نهایت تفاوت‌های بین این نسخه‌ها برای گیمرها و کسانی که در طراحی گرافیکی به عنوان یک شغل درگیر نیستند، بی‌اهمیت است.
پنل‌های IPS به دلیل نرخ پاسخ‌دهی بدتر و نرخ‌های تازه‌سازی پایین‌تر، عموماً برای گیم‌پلی رقابتی بدتر در نظر گرفته می‌شوند و بیشتر در مواقعی که رنگ مهم است، مانند طراحی گرافیکی، استفاده می‌شوند. برای گیمرهایی که رقابتی بازی نمی‌کنند و قدم زدن نفس‌گیر در Skyrim را به جای اسکراب‌های گسترده در CS:GO ترجیح می‌دهند، یک پنل IPS باید برای مانیتور بعدی مورد توجه قرار گیرد.
مقایسه PLS در مقابل IPS
PLS (تغییر هواپیما به خط) کاملاً شبیه به پنل های IPS است، به طوری که مزایا و معایب یکسانی با چند مزیت جزئی اضافی دارند. PLS توسط سامسونگ تولید می شود که ادعا می کند در مقایسه با پنل های IPS، پنل های PLS دارای زوایای دید بهتر، افزایش 10 درصدی روشنایی، کاهش 15 درصدی هزینه های تولید، افزایش کیفیت تصویر و امکان پنل های انعطاف پذیر هستند.
پنل‌های PLS سامسونگ در مانیتورهایی مانند QNIX 2710 به‌خوبی اورکلاک می‌شوند. به طور کلی، PLS اساساً نسخه IPS سامسونگ است، زیرا از نظر عملکرد (و حتی نام) بسیار شبیه است. AHVA نیز بسیار شبیه به IPS و PLS است و تمایز بین آنها نادر است، اگرچه نباید با نوع پانل بعدی اشتباه گرفته شود.
پانل های VA
پانل های VA (تراز عمودی) یک محیط جامد بین پانل های TN و IPS ارائه می دهند. VA برای ترکیب مزایای پنل های IPS و TN ایجاد شد و تا حد زیادی این کار را انجام داد، اگرچه آنها این کار را با برخی مصالحه انجام دادند. به نظر می رسد موضوعی در دنیای مانیتورها باشد.
در مقایسه با پنل های IPS، پنل های VA از مزیت نرخ تازه سازی بالاتری برخوردار هستند. اگرچه اکثر آنها در حال حاضر 60 هرتز هستند، اما تعداد کمی از آنها بالای 60 هرتز هستند.
VA مزایای بیشتری نسبت به پنل های TN نسبت به IPS دارد، با بازتولید رنگ بهتر، حداکثر روشنایی بالاتر و زاویه دید بهتر. پنل‌های VA بهترین نسبت کنتراست را در میان انواع پنل‌های ذکر شده دارند، اما بدترین زمان پاسخ‌دهی را نیز نسبت به فناوری‌های مانیتوری که در اینجا توضیح داده شده است، دارند. این باعث تار شدن تصاویر با حرکت سریع می شود و برای بازی مضر است.
برای استفاده از بازی، VA به دلیل زمان پاسخگویی بیشتر در مقایسه با سایر انواع پنل، بهترین گزینه نیست. این پاسخ آهسته تر باعث تاری حرکت بیشتر می شود و به طور موثری استقرار آن را برای عناوین سریع حذف می کند. برای یک مانیتور کار عمومی، پنل‌های VA نسبت کنتراست بالا، روشنایی، نرخ تازه‌سازی، بازتولید رنگ خوب و زاویه دید خوب را ارائه می‌کنند.
نتیجه گیری نوع پنل TN در مقابل IPS در مقابل PLS در مقابل VA
مانند بسیاری از چیزها در زندگی، به نظر می رسد هیچ چیز بی نقص نیست. هر نوع پنل/تکنولوژی دارای مزایا و معایب خاص خود است.
CRT ها عملاً هیچ تأخیر ورودی ندارند و زمان پاسخ دهی بسیار پایینی دارند، که آنها را برای بازی های رقابتی مفید می کند، اما اندازه، محدودیت های وضوح، محدودیت های نسبت ابعاد و سایر مسائل باعث شده تا در سال های اخیر تا حد زیادی استفاده نشده باشند.
پنل های TN گزینه خوبی دیگر برای گیمرهای رقابتی هستند، زیرا از نرخ تازه سازی بالاتر، زمان پاسخ دهی پایین، تاخیر ورودی مناسب و وضوح بالا پشتیبانی می کنند. زوایای دید بد، بازتولید رنگ و تاری جزئی آنها در مقایسه با نمایشگرهای CRT (به دلیل زمان پاسخ دهی بالاتر) همگی معایبی هستند که به راحتی قابل رفع نیستند.
پنل‌های IPS مشکلات پنل‌های TN را با بازتولید رنگ و زوایای دید بهتر حل می‌کنند، اما این کار را به قیمت نرخ تازه‌سازی و زمان پاسخ‌دهی انجام می‌دهند. پنل‌های IPS مخصوصاً برای کسانی مفید هستند که نمی‌خواهند خیلی رقابتی بازی کنند، اما می‌خواهند یک تجربه بصری زیبا و همه‌جانبه داشته باشند. PLS و AHVA به اندازه کافی شبیه IPS هستند که معمولاً متمایز نمی شوند.
پنل‌های VA سطح میانی خوبی را با نرخ تازه‌سازی و سطوح کنتراست بهتر از IPS ارائه می‌کنند، اما زاویه دید و تولید رنگ بدتری دارند، اگرچه به طور کلی هنوز بهتر از TN هستند. زمان‌های پاسخ‌دهی بزرگ‌ترین افت VA است، اگرچه کندتر از IPS و انواع آن و TN است.
اینکه چه چیزی برای شما بهتر است به همه موارد مقایسه و شناخت پنل های مانیتور (IPS، TN، PLS و VA ) بستگی دارد. برای کسانی که می خواهند در سطح رقابتی بازی کنند و طرفدار FPS یا بازی های مسابقه ای هستند، پنل های TN بهترین هستند. کسانی که خواهان تجربه ای چشمگیرتر و فراگیرتر هستند، ممکن است یک IPS (یا نوع مشابه، مانند PLS) بخواهند، به خصوص اگر روی تلاش های هنری کار می کنند. در نهایت، کسانی که به یک مانیتور عمومی برای کار می‌خواهند ممکن است یک پنل VA را در نظر بگیرند، اگرچه به دلیل زمان پاسخ‌دهی بالاتر، برای بازی خوب نخواهند بود.
در حالی که مانیتورها ممکن است گاهی اوقات ساده به نظر برسند زیرا آنها فقط تصاویر زیبایی را نشان می دهند.
بیایید بیشتر به برخی از جنبه‌های اضافی و تفاوت‌های بین این انواع پنل نمایش بپردازیم:
OLED (دیود ساطع نور ارگانیک): پنل های OLED با پنل های LCD سنتی مانند TN، IPS، PLS و VA متفاوت هستند زیرا به نور پس زمینه جداگانه نیاز ندارند.
هر پیکسل در یک صفحه نمایش OLED نور خود را ساطع می کند که امکان سیاهی واقعی و رنگ های زنده را فراهم می کند. این منجر به نسبت کنتراست بی نهایت و بازتولید رنگ استثنایی می شود.
پنل های OLED همچنین دارای زمان پاسخ سریع و زاویه دید وسیع هستند. با این حال، نمایشگرهای OLED ممکن است دچار «سوختگی» شوند، که در آن تصاویر ثابت باقی مانده روی صفحه برای مدت طولانی ممکن است باعث شود تصاویر ارواح حتی پس از تغییر محتوا قابل مشاهده باشند.
Mini-LED و MicroLED: اینها فناوری های نمایشگر نوظهوری هستند که نسبت به LCD های سنتی، به ویژه از نظر نور پس زمینه، بهبود می یابند.
Mini-LED و MicroLED از عناصر LED بسیار کوچکتر استفاده می کنند تا کنترل دقیق تری بر روی مناطق کم نور محلی ارائه دهند که در نتیجه کنتراست بهبود یافته و عملکرد HDR بهتر در مقایسه با LCD های استاندارد ایجاد می شود.
نقطه کوانتومی (QLED): QLED یک اصطلاح بازاریابی است که توسط سامسونگ برای فناوری نقطه کوانتومی خود استفاده می کند. نقاط کوانتومی ذرات نیمه هادی کوچکی هستند که می توانند عملکرد رنگ پنل های LCD را افزایش دهند. آنها طیف رنگی وسیع تری را ارائه می دهند و دقت رنگ را بهبود می بخشند.
نمایشگرهای QLED گونه‌ای از فناوری LCD سنتی (معمولاً با نور پس‌زمینه LED) هستند که با یک لایه کوانتوم دات ترکیب می‌شوند تا بازتولید رنگ را افزایش دهند.
نرخ‌های تازه‌سازی و همگام‌سازی تطبیقی: نرخ تازه سازی به تعداد دفعاتی که نمایشگر تصویر خود را در هر ثانیه به روز می کند اشاره دارد.
نرخ تازه‌سازی بالاتر، مانند 120 هرتز یا 144 هرتز، حرکت نرم‌تری را ارائه می‌کند و تاری حرکت را کاهش می‌دهد. بسیاری از پنل های TN و برخی از IPS نرخ تازه سازی بالایی را ارائه می دهند که باعث محبوبیت آنها در بین گیمرها می شود.
فناوری‌های همگام‌سازی تطبیقی، مانند NVIDIA G-Sync و AMD FreeSync، نرخ تازه‌سازی نمایشگر را با خروجی کارت گرافیک همگام‌سازی می‌کنند و باعث کاهش پارگی و لکنت صفحه در طول بازی می‌شوند.
HDR (محدوده دینامیکی بالا): HDR قابلیتی است که کنتراست و روشنایی تصاویر را افزایش می دهد و به رنگ های زنده تر و محدوده وسیع تری بین تاریک ترین و روشن ترین مناطق صفحه نمایش اجازه می دهد. در حالی که همه انواع پنل می توانند تا حدی از HDR پشتیبانی کنند، نمایشگرهای OLED و IPS سطح بالا اغلب بهترین عملکرد HDR را ارائه می دهند.
بهره وری انرژی: پنل‌های TN معمولاً در بین پانل‌های LCD کم مصرف‌ترین هستند، زیرا به فناوری پیچیده‌تری نیاز دارند و از طراحی ساده‌تری استفاده می‌کنند. پنل های IPS و PLS به دلیل ساختار پیچیده تر و بازتولید رنگ با کیفیت بالاتر، انرژی بیشتری دارند.
نمایشگرهای OLED می‌توانند هنگام نمایش محتوای تیره‌تر از نظر انرژی کارآمد باشند، زیرا می‌توانند پیکسل‌های جداگانه را برای رسیدن به رنگ مشکی واقعی کاملاً خاموش کنند. هنگام انتخاب نوع پنل نمایش، نیازهای خاص خود را در نظر بگیرید، مانند بازی، تولید محتوا، ویرایش ویدیو یا مصرف چند رسانه ای عمومی. عواملی مانند دقت رنگ، زاویه دید، زمان پاسخگویی و محدودیت های بودجه را در نظر داشته باشید تا بهترین تصمیم را برای نیازهای خود بگیرید.
فناوری به سرعت در حال پیشرفت است، بنابراین همیشه ایده خوبی است که قبل از خرید، آخرین بررسی ها و مقایسه ها را بررسی کنید.
هرگونه سوالی در زمینه مانیتور دارید مجموعه ایرانیان لپ تاپ در خدمت شماست.
